Powstanie Parafii Sienna było następstwem budowy zapory wodnej w Rożnowie. W 1942 roku, w czasie okupacji niemieckiej rozpoczęło się napełnianie zbiornika. Pod wodą znalazła się znaczna część Parafii Zbyszyce, w tym położony w dolinie Dunajca miejscowy cmentarz. Zaistaniała konieczność ekshumowania zwłok. Wyłoniła się potrzeba budowy nowego kościoła parafialnego.

Misję założenia nowej parafii przyjął na siebie, przybyły w 1943 roku do Zbyszyc ks. Stanisław Tabor. Zdecydowano o lokalizacji kościoła parafialnego na jednym z siennieńskich wzgórz, gdzie wcześniej przeniesiono zbyszycki cmentarz. Zanim powstał kościół, na cmentarzu wybudowano kaplicę, w której gromadził się lud Boży. Równocześnie przygotowywano się do budowy świątyni.

Czasy powojennej rzeczywistości były trudne. Władze komunistyczne utrudniały realizację planów. Brakowało urzędowych pozwoleń, dokumentacji, a nade wszystko materiałów budowlanych. Jednak determinacja nowego proboszcza i poświęcenie parafian pozwoliły przezwyciężyć te trudności. Lud wraz ze swym pasterzem wypalał cegłę w parafialnej cegielni i ciosał kamień ze „Skały” w Kobylu (obecnie Gródek nad Dunajcem). Budowa świątyni trwała od 1948 do 1952 roku.

Kościół pw. św. Stanisława Biskupa zbudowano w 1950 r. wg projektu Zbigniewa Wzorka. Kościół poświęcił i konsekrował bp Jerzy Ablewicz 25 X 1964 r. Murowany z kamienia, cegły i żelbetu, jednonawowy. Z boku przy korpusie czworoboczna dobudówka o charakterze pseudorenesansowej kaplicy. Wnętrze nakryte stropem ze skośnymi odcinkami bocznymi, kasetonowy. Cztery ołtarze po 1960 r. projektu Zbigniewa Wzorka z kamiennymi mensami i drewnianymi retabulami.

Proboszczowie:

ks. Stanisław Tabor (1950 – 1977)

ks. Lucjan Morawski (1977 – 1984)

ks. Jan Chlebek (1984 – 2010)

ks. Andrzej Dźwigaj (2010 – 2020)

ks. Mirosław Kilian (2020 – )